Songtext zu 'Mensen en stemmen' von Fons Jansen

"Ja, ik dacht, als de tienerzangeressen op de festivals liefdesliedjes gaan
zingen, wil ik het ook proberen. De zogenaamde wegwerpartiesten. "En Sonja
vind jij het niet geweldig dat er van jou een L.P. is gemaakt?" "O meneer
fetasties." "En met welke song heb jij het zover gebracht?" "Met all you need
is bluf." "En ben je niet bang dat er geen hond naar die plaat zal luis
teren?" "Nee, meneer, het is His Masters Voice."

Zo'n beetje hesige stem, ik weet zelf niet waarom. Dat is nog heel subtiel
dames en heren. Ieder beroep heeft zijn eigen stem
Een pianostemmer moet anders praten dan een dokter. En een wielrenner praat
weer anders. Een wielrenner praat zo: "Nougisterelagewedusinde
etappenaarperpienjanlagewedusaankop endanhopewemorge
innetalgemeenklassemententeengoedebeurtemake
ennasweblijvetreenekomtallesdikvoorelkaar."
Je zou schrikken als een wielrenner anders ging praten. "Ja inderded, we
hebben vandaag verrukkelijk gefietst!"
Die man kan niet fietsen, dat kun je zo horen

Neem een ander beroep: een generaal. Een generaal moet kortaf spreken
"Mannen. Er is weer sabotage gepleegd. Aan een tank. Iemand heeft er een
tijger in gestopt."
Dat moet zo. Stel je voor, een generaal die het anders doet: "Noo jongeleu
azde veeand kom izzut eutkeeken jeblazen, he?"

Stemmen horen bij beroepen. Stel voor, u houdt een wildvreemde meneer aan op
straat en u vraag: Wat is uw beroep? En die man die antwoordt: "Jonge, ik hep
nou weer een boantje, je lag je egge rot, ik sit hier aan de universitet, as
professor in de sterrenkunde."
Dat kan niet. Zover zijn we nog niet

Ander beroep. Een vakbondsleider. Een vakbonsbons moet de leden van zijn
vakbond manhaftig toespreken en hen duidelijk maken waarom er weer niet
gestaakt kan worden
"Mannen. Aangezien. De gehele stakingskas. Van onze vakbond. Belegd is. In
aandelen. Van deze fabriek. Is het niet verstandig. Hier een staking. Te
beginnen."
Stel voor dat-ie het anders ging doen, zo van:" He nee, arbeiders, doe niet
eng, toe nou."
Aardige man, maar geen vakbondsleider

Stemmen horen bij beroepen. Als u aan het winkelen bent in de Bijenkorf
verwacht u van de omroepster een bepaalde stem

"Meneer Meyer, vierentwintig-twaalf."
"Meneer van Mierlo, D-zesenzestig."
"Kinderen van Dalen, oma afhalen bij de klantenservice."
Ja, waarom mag een oma nooit zoekraken? Dat vind ik eigenlijk gemeen
Als een oma en een kind elkaar kwijtraken zeggen ze altijd: het kind is
weggelopen. Maar dat is helemaal niet zeker

Nou ja, ik heb het allemaal van horen zeggen, want ik kom nooit in de
Bijenkorf. Ik vind het zo'n enge zaak, met die gekke spreuk op de gevel: "De
Bijenkorf heeft 't." Ik heb het ook wel es. Maar dat zet je toch niet op de
gevel
Weet u waar ook zo mooi wordt omgeroepen? Op Schiphol. Maar daar doen ze het
heel anders. Op Schiphol gaat het zo: (echo-effect)
"Passengers for London exit twenty two as soon as possible."
Dat moet zo. Anders reageert er niemand. Nee, dat heeft het TNO helemaal
uitgevlooid. Die hebben iemand laten omroepen: "Persoon die nonna Londn
motn, asdesodemieter naar uutgang tswee en tswintig." Niemand reageerde. Ik
had het ook niet gedaan. Ik had gedacht: een chartervlucht van de
Boerenpartij

Op de radio hoor je ook van die mooie stemmen. Neem de hoorspel-acteur. Die
moet op een bepaald toontje praten. Ja, stel je voor dat ze in een hoorspel
gewoon gingen praten. Dan zou je zeggen: dat is geen hoorspel, dat is echt

Nou, als ze op de radio helemaal geen raad meer met ons weten, dan komt er weer
zo'n actualiteitenrubriek. We hebben nu 90 nieuwsuitzendingen per dag geloof
ik, maar ja, je weet toch maar nooit wat er in de tussentijd nog kan gebeuren
en daarom gaan ze na het nieuws al die mensen nog eens opbellen ook. Dan krijg
je het nieuws weer een keer, maar nou door de telefoon

"Manipoer, uw correspondent Jan Klaassen. De toestand is hier zeer verward."
(Ja, anders wordt-ie teruggeroepen, dus hij zorgt wel dat de toestand verward
blijft.)
"Extremisten hebben allerlei vernielingen aangericht. In de haven is een
rubberboot opgeblazen. Op het vliegveld is een vliegtuig de lucht in gevlogen
En in een broodjeszaak is de staat van beleg afgekondigd."

O, dat hoor je ook wel eens op de radio: familiegroeten aan zeevarenden en
emigranten
Hele studio vol familieleden, schatten van mensen, maar doodzenuwachtig. De
enige die niet zenuwachtig is, is de omroeper en die mag altijd beginnen. "En
dan staan we hier weer met een groepje familieleden en de eerste groet is
bestemd voor de familie Schouten in Montreal. Hier spreekt uw vader."

"Mot ik hier prate?" (hoest ferm in de microfoon)
"Beste Jan en Miep. Dit is de stem van je vader. Met ons is alles prima. Henk
is gezakt, Ria is ontslagen, tante Marie leg in het ziekenhuis, verder alles
goed, je vader."

"En dan spreekt hier ook nog uw tante Jo."

"Niet gedacht, he, de stem van tante Jo ook nog te zullen horen? Ook nog te
zullen horen
Jongen hoe gaat het met jou. Gezondheid
Jongen hoe gaat het met jouw gezondheid? Met die van mij gaat het goed. En dat
is het voornaamste. En nu over oom Karel. Oom Karel is niet meer. Ziek. Wij
hopen van jou hetzelfde. Jongen, gedraag je als een man. Ik doe het ook. Alie
was een schattig bruidje. Ze had zich helemaal van kant gemaakt. Nou jongen
mijn tijd is om. Ik maak het niet lang meer. Nu maak ik er een eind aan." "