Songtext zu 'Dementia praecox' von Jasperina de Jong

Dementia praecox is in andere taal
De naam van een vreselijk zielige kwaal
Waarbij je zo wat op je dertigste jaar
Al bijna seniel bent
Ja, zeg maar: half gaar
Ben ik een dementia praecox-geval
Die vraag houdt mij bezig
En da's niet zo mal
Omdat ik gemerkt heb dat ik sedert kort
Een tikkeltje vaag en vergeetachtig word
Zo had een collega mij onlangs gevraagd
Of ik op haar party wou komen
Ik ging er naar toe en het was heel geslaagd
De sfeer had dat lekkere lome
Ik kwam met een aardige boy in gesprek
Die dol was op film, zei hij
De Peetvader vond-ie eenvoudig te gek
Ik nam nog een slokje en zei:

De Peetvader, ja ja, ja natuurlijk, De Peetvader, heb ik die ook niet gezien? Dat was
toch die film met, kom, hoe-heet-ie-ook-alweer. Hij zat ook in dat stuk van
hoe-heet-ie-ook-alweer. Samen met die actrice waarvan ik de naam altijd vergeet. He,
hoe heet die knul nou ook alweer. Wat zeg je? Marlon Brando? Maar dat is toch geen
Nederlander? O sorry zeg, ik dacht dat De Peetvader een Nederlandse film was. Nee,
wacht even, dan ben ik natuurlijk in de war met die film, die seksfilm, je weet wel.
Hij speelde zich geloof ik af in de Watergraafsmeer. Juist ja, Blue Movie. Nou, daar
zat toch die acteur in, kom hoe heet die knul nou ook alweer. Nou ja, in ieder geval;
wat die vent daarin klaarmaakte zeg. Ik ben echt niet kinderachtig hoor, maar dit vond
ik nou gewoonweg smerig. Aldoor maar die blote piemel. De ene erectie na de andere.
Als ik die knul vandaag of morgen eens tegenkom he, dan zal ik eens precies vertellen
wat ik van hem vind, want hij deed het nog slecht ook. Erg slecht zelfs. Zeg, hoe heet
die knul nou ook alweer? Heet-ie niet Hugo? Hugo Claus, kan dat? Ach natuurlijk, je
hebt gelijk, Hugo Metsers. Hahaha. Zeg, hoe heet jij eigenlijk? ... Oh!

Is het niet gruwelijk, is het niet bar
Waarom ben ik toch zo in de war
Is mijn geheugen zo vreselijk onvast
Daar het - zoals in dit tijdsgewricht past -
Door informatie is overbelast
Of heb ik dementia praecox?

'k Zat laatst op een avond genoeglijk thuis
In kussens genesteld alvast voor de buis
Omdat er die avond, dat vond ik wel fijn
Een uitzending over de kunsten zou zijn
Een zeer bekend iemand zou circa een uur
Wat babbelen met een theaterfiguur
Ik wist niet meer wie, ook al meende ik wel
Dat ik was gesteld op haar zang en haar spel
Er werd opgebeld en ik aarzelde nog
Of ik opnemen zou of het laten
Maar ik deed het en hoorde:
"He, waar blijf je nou toch
We zijn werk'lijk in alle staten"
Ik rennen en rossen

Ik heb het gehaald
En kreeg toen als vraag op mijn dak:
"Wat heeft volgens u uw carriere bepaald"
Ik haalde diep adem en sprak:

Nou, kijkt u es meneer... Neem me niet kwalijk, ik ben uw naam eventjes kwijt. Ach,
dat is ook zo, natuurlijk, wat dom van me. Kijkt u eens meneer Duys. Ik kan wel zeggen
dat ik ontzettend veel te danken heb aan mijn zangleraar. Zijn naam is me nu even
ontschoten. En ook aan een al wat oudere cabaretier, die de kijkers thuis vast
allemaal wel zullen kennen. Ik kan nu even niet op z'n naam komen, maar hij is altijd
als een vader voor me geweest. O ja, meneer Duinstee, het is misschien wel grappig om
te weten dat ik ook nog een jaartje op de Academie voor Kleinkunst heb gezeten, he.
Dat was toen nog niet onder hoe-heet-ie-ook-alweer, de school stond toen nog onder
leiding van hoe-heet-ie-ook-alweer. Ja precies, een jaar ja, want ik kwam al vrij snel
bij een cabaretgroep terecht, he. Enne, we hadden erg veel succes, mag ik wel zeggen.
Het was zo'n beetje de topgroep van de zestiger jaren. Ja... hoe heette die groep ook
alweer? Es effe denke hoor, eh... De Beatles, kan dat? Ja, natuurlijk is mijn gezin
ook erg belangrijk voor me, nou natuurlijk. M'n kinderen, nou en of. Ja, daar vraagt
u me nou wat... hoeveel heb ik er ook al weer? Es effe denke hoor... O, wat vind ik
dat nou vervelend, zeg. Ik wou dat ik het even aan m'n man kon vragen. Maar die zit
momenteel in Londen, of in Parijs, daar wil ik van af wezen. Es effe denken. Weet u
wat? Ik heb geloof ik een erg goed idee, meneer Van Duinhoven, het heeft vast wel eens
in een interview of zo gestaan, en misschien weet een van de kijkers het thuis, he?
Zou die dan zo vriendelijk willen zijn eventjes de studio op te bellen? Dan kunt u mij
in de tussentijd nog een vraag stellen, zodat de kijkers thuis nog wat meer over mij
aan de weet kunnen komen. Ach, heeft er nu al een mevrouw opgebeld? Nou, dat is vlug,
zeg. En? Ach, een kind, wat enig. Heeft die mevrouw er misschien ook bij gezegd of het
een jongen is of een meisje?

Is het niet gruwelijk, is het niet bar
Waarom ben ik toch zo in de war
Kan het soms wezen dat ik ongemerkt
Ach, want een mens is tenslotte beperkt
De laatste tijd wat te hard heb gewerkt
Of heb ik dementia praecox?

Ik heb het, de hemel zij dank, niet constant
Een deel van de tijd is er niets aan de hand
En ik heb het gevoel, ook al weet je het nooit
Dat ik het vanavond niet slecht heb gerooid
Misschien heb ik mij wel een paar keer vergist
Zodat u een geestige frappe hebt gemist
Maar toch is het stellig zo erg niet geweest
Als laatst, toen ik optreden moest in Oegstgeest
Ik was me bewust van geen enkel gevaar
En had echt dat losse relaxte
Ik kwam met wat oud en vertrouwd repertoire
Ik zat dus wel safe met m'n teksten
't Begon met een lied dat een vriend voor me schreef
Een taam'lijk ondeugend chanson
Waarin hij de spot met de sekstaboe dreef
't Orkest zette in, ik begon:

Wist u dat

Nog maar een keertje alsjeblieft

Wist u dat
(Wist u dat er in de stad een buurt bestaat)
O ja, dank je wel Gildo

Wist u dat er in de stad een buurt bestaat
Waar een nette man... z'n moeder wand'len laat
't Is een reuze onfatsoenlijk stadsprobleem
Want daar wonen alle jongens... met eczeem
D'r is keus in overvloed voor ied're dame
Lalala, d'r zit een kerel op de stoep
En de rest die zit nog steeds in Suriname
Met een etensbakje en een zakje snoep
Lalala, het is een prikkelend gezicht
Jajaja, het is een prikkelend gezicht

Daar bij die

Daar bij die molen
Daar bij die molen
Daar bij die molen
Heb jij mijn hart gestolen
In die sensuele walm van Rosa Spier
Bij die molen, die molen van plezier
Tierelier

Oh
Is het niet gruwelijk, is het niet bar
Oh, waarom ben ik toch zo in de war
Is het omdat ik te zwaar heb gerookt
Of iets te veel met de drank uitgespookt
En ooit eens griesmeel met hasjiesj gekookt
Of heb ik
Of heb ik
Of heb ik
Oh God